11. Miranda do Duero
11. 11. Miranda do Duero. Op ons gemak staan we op, douchen en ontbijten we. Camper naar de loosput en betalen bij de receptie. We kunnen weer verder. Y. wil naar Decatlon voor een paar broeken. Gevonden! En voor B. een petje gescoord. Allebei blij. Ook even internetten in de shop. Zo handig! Daarna naar de Lidl voor het proviand. Op naar Portugal. De Rio Duero is de grens. We stoppen in Miranda do Duero. Er is daar een camperplaats. Eerst even lopend bekijken. Ja prima, met één mooi recht stuk voor de camper. Op en neer lopen en rijden over de steile golvende klinkerweg naast de stadsmuur. We zijn op dat moment de enigen. Als we het ommuurde plaatsje in lopen, komen we binnen campers tegen die niet verder kunnen door de te smalle poort. Dat hebben we gelezen en nu zien we het echt. Potsierlijk. We wijzen de Fransen de weg. Ze zijn blij met ons. Het kleine plaatsje is verstild en mooi. Een bockbier op het plein in de zon, met olijven geeft een geluksgevoel. Een prachtig bronzen stel, in plaatselijke klederdracht, staat er met elkaar te praten. We lopen terug via de kasteelruïne, waar in 1762 duizend kruitvaten ontploften en 400 doden te betreuren waren. We slenteren nog wat rond lopen en door een kleine poort van de muur komen terug bij de camper. Op de stoeprand, met de zon in de rug, genieten we van de laatste zonnestralen. De avond valt en de stadsmuur naast ons is mooi verlicht. BYe
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}